kawalarz

kawalarz
{{stl_3}}kawalarz, -rka {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kavalaʃ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl gen {{/stl_37}}{{stl_8}}-y{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m, f {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_14}}Witzbold {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}Spaßvogel {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • kawalarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba często robiąca innym kawały; także ktoś chętnie i dobrze opowiadający kawały; figlarz, żartowniś, dowcipniś {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kawalarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto opowiada kawały, robi kawały; figlarz, żartowniś» …   Słownik języka polskiego

  • dowcipniś — m I, DB. dowcipniśisia; lm M. dowcipniśisie, DB. dowcipniśisiów «człowiek lubiący dowcipkować; żartowniś, kawalarz» Nie mógł znieść żartów tego dowcipnisia …   Słownik języka polskiego

  • kawalarka — ż III, CMs. kawalarkarce; lm D. kawalarkarek forma ż. od kawalarz …   Słownik języka polskiego

  • zgrywus — m IV, DB. a, Ms. zgrywussie; lm M. y, DB. ów posp. «ten, kto kpi, żartuje, błaznuje, robi kawały; kpiarz, kawalarz» …   Słownik języka polskiego

  • żartowniś — m I, DB. żartowniśisia; lm M. żartowniśisie, DB. żartowniśisiów «człowiek lubiący żartować; kawalarz, dowcipniś» Nie mógł znieść figlów tego żartownisia …   Słownik języka polskiego

  • facecjonista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. facecjonistaiście; lm M. facecjonistaiści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba opowiadająca facecje; dowcipniś, żartowniś, kawalarz {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wesołek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. wesołekłkowie || wesołekłki {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie: osoba lubiąca żartować, dowcipkować o wesołym usposobieniu; dowcipniś, żartowniś, kawalarz {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgrywus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. zgrywussie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba lubiąca się zgrywać, kpić, żartować, wygłupiać się; kpiarz, kawalarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ale z niego zgrywus! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żartowniś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. żartowniśisie, D. żartowniśisiów {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który umie i lubi żartować, obdarzony dowcipem; kpiarz, kawalarz, dowcipniś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewczesny żartowniś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”